Sommige mensen zien zichzelf als zo slecht en gebrekkig, dat ze vinden dat ze er eigenlijk niet mogen zijn. Zij schamen zich voor hun hele wezen, zij schamen zich voor hun bestaan. Vanuit dit gevoel van onwaardig zijn, richten ze hun leven in.
Steeds kijken naar de ander voordat je iets doet of zegt. Jezelf aanpassen, jezelf wegcijferen en anderen pleasen, de hele dag door. Moe word je ervan, maar het is je tweede natuur geworden om je eigen behoeften en verlangens te negeren en je af te stemmen op die van anderen. Vaak die van je partner, maar het kan ook gaan om een vriend of vriendin, of om een familielid.
Het kan lastig zijn om goed voor jezelf te blijven zorgen deze dagen. Er zijn zoveel dingen die je aandacht vragen, zoveel mensen ook die net nu een bemoedigend woordje nodig hebben, voor wie je de boodschappen wilt doen, die je verzorgt. Voor je het weet hol je jezelf helemaal voorbij en merk je dat je uitgeput raakt. En dan zijn daar nog je eigen gevoelens, want wat gaat er in je om de laatste tijd?
