Ik ben benieuwd wat de emotionele effecten van de coronamaatregelen zijn voor jullie. Zelf merk ik dat de duidelijkheid vanuit de regering bij mij voor meer rust en focus heeft gezorgd, maar ook dat ik me nu al afvraag hoelang dit allemaal gaat duren.
Dat nadenken over hoelang het nog gaat duren is wel volkomen nutteloos natuurlijk. Want hoe veel ik er ook mee bezig ben, ik kom niet dichter bij een antwoord en al helemaal niet bij een oplossing.
Ook al weet je dat je relatie niet goed is voor je, je weet ook dat je partner eigenlijk een goed mens is. Ergens diep van binnen bevindt zich een pure ziel en je voelt als geen ander de energie hiervan. Je hoort je partner opmerkingen maken die je pijn doen en je ziet hem dingen doen die niet door de beugel kunnen. En toch blijf je bij hem, want je weet wie hij eigenlijk is….
Voordat ik aan het traject begon onderdrukte ik mijn gevoelens, waardoor ik de neiging had om andere te pleasen. Ik heb geleerd om mijn gevoelens te ervaren, te laten zijn en er geen oordeel aan te koppelen. Hierbij ben ik door meerdere lagen in mijzelf gegaan.
Eigenlijk weten we het allemaal wel: pleasen werkt niet. Jij krijgt niet wat je wil en je partner krijgt uiteindelijk ook niet wat hij (echt) wil. In plaats van duidelijk te zijn over wat je wil, en een eventueel conflict hierover aan te gaan, doe je wat je denkt dat je partner wil.
Ik zocht contact met Fiona omdat ik de verbinding met mezelf kwijt was en daardoor niet goed mijn grenzen aan kon geven. Voelen deed ik al helemaal niet. Ik wilde weer heelheid en een liefdevolle verbinding met mezelf zodat ik beter in mijn kracht zou staan en daardoor ook de liefdevolle verbinding met anderen aan zou gaan.
Je hebt iemand leren kennen en je bent enthousiast. Het liefs zou je er helemaal voor gaan, maar je weet ook dat je dit al veel vaker zo hebt gevoeld en dat het al die keren op niets is uitgelopen. Hoe weet je of je er deze keer wel op kan vertrouwen?
