Wie gevoelens van bindingsangst ervaart heeft de neiging te vluchten voor de liefde en aandacht van een ander. Je hecht sterk aan je vrijheid en hebt niet graag dat je partner iets van je verwacht. Vastigheid in een relatie roept een diepe angst in je op en om die niet te hoeven voelen, trek je je terug: je checkt emotioneel uit, duwt weg en stelt harde grenzen. Zo ontwijk de claim die jij vanuit de ander voelt.
In eerste instantie ben je druk bezig met het redden van je partner. Je weet hoe lastig hij het heeft gehad in zijn jeugd en hoe zeer dit nu doorwerkt in zijn leven en zijn relatie. Je hebt hier alle begrip voor, sterker nog: je hebt de oplossing! Je weet gewoon dat jullie hier samen uit kunnen komen als hij maar doet wat je zegt.
Wie gevoelens van verlatingsangst kent, is sterk gericht op de behoeften van de ander en zal zichzelf op de tweede plaats zetten. Je hebt alle aandacht gericht op je relatie, op je gezin, op je partner, want de gedachten verlaten te worden roept in jou een diepe angst op. Om deze angst niet te hoeven voelen, verlaat je jezelf: jouw behoeften en wensen raken ondergesneeuwd en je voelt je hierdoor vaak de speelbal van de ander.
Als je merkt dat het binnen je relatie steeds weer aantrekken en afstoten is, dan zijn jij en je partner waarschijnlijk verwikkeld in de dynamiek van bindingsangst en verlatingsangst. Jullie gaan van trigger naar trigger en zitten hierdoor een groot gedeelte van de tijd in je kindbewustzijn. Steeds word je uit het hier-en-nu getrokken.
