Als je aan de kant van de verlatingsangst zit, is je angst dat je nooit meer samen zal zijn met je partner als er enige afstand ontstaat. Je voelt die verlatingsangst telkens als er sprake is van afscheid: als je partner zijn focus niet op jou heeft, als je je voorstelt dat de relatie voorbij is, als jullie na een weekend samen weer je eigen weg gaan.

Als je aan de kant van de bindingsangst zit, is je angst dat je voor altijd samen moet zijn met je partner als er enige nabijheid ontstaat. Je voelt die bindingsangst telkens als er sprake is van toenadering: als je partner zich helemaal op jou richt, als je nadenkt over samenwonen, als jullie langere tijd samen doorbrengen.

Dit is de angst van je Innerlijke Kind en je hebt allerlei patronen ontwikkeld om die uit de weg te gaan. Zoals pleasen en het niet aangeven van je grenzen, of juist zeer rigide grenzen hanteren om de ander op afstand te houden. Je laat deze destructieve patronen los door, ondanks je angst, aanwezig blijven in het volwassen deel van je om van daaruit de situatie in het hier-en-nu te overzien en op basis van deze realiteit je respons te kiezen.

Deze Volwassene kan relativeren: iets wat er nu is, zal niet voor altijd blijven. Als je partner nu weggaat betekent dat niet dat je hem voor altijd moet missen, als je partner nu nabijheid zoekt, betekent dit niet dat je nooit meer weg mag. Als jij vanuit dit deel van je leert de leiding te nemen over je leven schep je de mogelijkheid je liefdesrelatie op een gezonde manier vorm te geven.