Het kan lastig zijn om goed voor jezelf te blijven zorgen deze dagen. Er zijn zoveel dingen die je aandacht vragen, zoveel mensen ook die net nu een bemoedigend woordje nodig hebben, voor wie je de boodschappen wilt doen, die je verzorgt.

Voor je het weet hol je jezelf helemaal voorbij en merk je dat je uitgeput raakt. Terwijl deze tijd, nog meer dan andere, vraagt dat je goed voor jezelf zorgt.

Er is een sjamanistisch gezegd dat luidt: ‘Voed jezelf drie keer. De eerste keer zodat je gevuld bent, de tweede keer zodat je een reserve hebt en de derde keer zodat je door kunt doorgeven.’

Dit is waar zelfliefde om draait. Als je emotioneel, mentaal en fysiek goed voor jezelf zorgt, heb je niet voortdurend de aandacht of hulp van anderen nodig om je oké te voelen. Je hebt genoeg aan jezelf gegeven en staat daardoor over het algemeen stabiel.

Door zo jouw energievoorraad op peil te houden kun je er ook voor anderen zijn. En als je het zelf tegelijkertijd ook eens moeilijk hebt, dan is er zelfs genoeg om aan jullie allebei te geven. Dit is iets heel anders dan egoïstisch met jezelf bezig zijn of jezelf volledig weggeven.

Egoïsme voedt zichzelf ook meer dan eens, maar doet dat niet om door te geven. Het houdt alles voor zichzelf uit angst dat er niet genoeg zal zijn.

Te veel van jezelf geven is een codependency strategie die voortkomt uit de angst om zelf niet genoeg te zijn. Nog voordat je jezelf goed hebt kunnen voeden, geef je het alweer door aan de ander.

Er is nauwelijks iets over voor jezelf en toch blijf je maar geven en geven, want je bent bang dat de ander je anders niet meer lief zal vinden.

Vanuit zelfliefde weet je dat je genoeg bent en dat er genoeg is voor jou en anderen. Hierbij vorm je in eerste instantie zelf de basis, jij bent de persoon op wie je kunt vertrouwen, maar dit betekent niet dat je geen hulp of steun meer mag vragen en ontvangen.

Want wat juist ook hoort bij volwassen zelfzorg is weten wanneer je het juist even niet alleen kan en hier naar handelen.
⁠