Je wordt vaak en intens verliefd en wéét dan gewoon dat je de ware hebt ontmoet. Maar al snel blijkt die persoon lang niet zo geïnteresseerd in jou als jij in hem… Je hebt alweer een partner uitgezocht die er vanuit zijn eigen onveilige hechting niet kan zijn voor jou.

Je dreigt van je roze wolk te donderen, zo de harde realiteit weer in. En niemand die daar staat om je liefdevol op te vangen. Je reactie? Vechten voor de relatie! En dat kan er dan zo uitzien:

• Extreem je best doen zodat de ander je toch waardeert
• Excuses bedenken voor het grensoverschrijdende gedrag van de ander
• Je eigen leven opzij zetten om aan de ander tegemoet te komen
• Net zo lang manipuleren totdat je de aandacht krijgt die je wilt
• Verbaal of fysiek agressief worden als de ander niet doet wat je wilt

Je vraagt – nee eist! – van je partner dat hij er is voor jou. Je wil dat hij je opvangt, maar hij steekt zijn armen niet uit.

In een volwassen, wederkerige relatie staan partners voor elkaar klaar, ook na de verliefde fase. Ontwikkelt de verliefdheid zich niet tot houden van, dan is het de taak van de volwassene in jou om zich te ontfermen over de pijn die dat met zich meebrengt.

Liefdevol zorgen voor je innerlijke kind

Anderen kunnen je zeker steunen in dit proces, dus zoek vooral het gezelschap van je vriendinnen. Maar het liefdevol zorgen voor je innerlijke kind is een taak voor jouzelf. Als je van die roze wolk valt, vang je jezelf met alle liefde, begrip en geduld innerlijk op. Het einde van een samenzijn kan je dan zeker nog diep raken, maar je wordt er niet meer door onderuit gehaald.