Je voelt je op zielsniveau verbonden met je partner, alleen doet hij je met zijn gedrag hier op aarde inmiddels veel pijn.

De denkfout die je dan misschien maakt, is dat je ondanks deze pijn – ondanks zijn non-interesse, zijn emotionele misbruik, zijn ontrouw of fysieke geweld naar jou toe – toch bij hem moet blijven en voor hem moet zorgen.

Je maakt jezelf hiermee verantwoordelijk voor het levensgeluk en de innerlijke vervulling van de ander. Het verbreken van een relatie wordt dan heel moeilijk.

Dat je een zielsverwantschap hebt met iemand, betekent niet dat je voor altijd bij deze persoon betrokken hoeft te zijn. Afspraken op zielsniveau zijn niet bedoeld om op emotioneel niveau in te lossen: zij zijn energetisch en niet emotioneel.

Je hoeft geen aardse (liefdes)relatie met deze persoon te hebben om je zielscontract te vervullen, je hoeft niet fysiek bij hem of haar in de buurt te zijn, je hoeft niet te doen wat hij van je vraagt of hem te geven wat je denkt dat hij nodig heeft.

Op zielsniveau is liefde een innerlijk houding, een laten zijn van de ander in zijn pijn en tegelijkertijd diezelfde pijn in jezelf te aanschouwen.

Dit steeds verder bij jezelf komen, is wat een zielscontract op het aardse niveau van je vraagt. Je pijn vormt de uitnodiging om jezelf emotioneel verder te ontwikkelen.

Zo zorg je in eerste instantie goed voor jezelf. Het zorgen voor anderen, inclusief het vervullen van je zielsafspraak, kan hieruit voortvloeien, maar vormt niet je focus.