Als je ouders niet goed zorgden voor hun eigen Innerlijke Kind, zich niet ontfermden over hun pijn, dan heb je als kind, uit liefde en loyaliteit, waarschijnlijk geprobeerd dit voor ze op te vangen. Je wilde ervoor zorgen dat je ouders gelukkig waren en hebt ze innerlijk de belofte gedaan om hun pijn te verzachten.

Je bent misschien heel lief gaan doen om je ouders te ontzien, of je was juist heel stout, zodat je ouders boos werden op jou en niet op elkaar. Je kunt de steun en toeverlaat zijn geweest van je vader of de beste vriendin van je moeder…. Er zijn vele wegen te bewandelen om als kind praktisch en emotioneel voor je ouders te zorgen.

Er is alleen één grote ‘maar’: je hebt niet de magische kracht om de pijn van een ander weg te nemen.

Je hebt een belofte gedaan die je niet na kunt komen. Wat je vervolgens voelt, is het verpletterende schuldgevoel dat je iemand van wie je zielsveel houdt in de steek hebt gelaten.

Vanuit de onmogelijke belofte die je als kind hebt gedaan ben je als volwassene nog steeds gespitst op de behoeften van anderen, vooral die waar ze zelf geen zorg voor dragen. Die behoeften hangen als het ware in de lucht en jij plukt ze eruit om ze vervolgens met je mee te dragen. Zwaarder en zwaarder wordt je last en nergens de mogelijkheid die neer te leggen.

Op dieper niveau voel je schaamte over het feit dat ook jij behoeften en verlangens hebt. Het erkennen hiervan zou betekenen dat je je belofte naar de ander toe moet verbreken. Dat mag niet en dus ga je net als vroeger je pijn en schaamte uit de weg door voor de ander te zorgen.

Zo ga je het leven niet aan, maar kies je uit schuldgevoel voor de weg die op de korte termijn de gemakkelijkste is. Uiteindelijk raak je hierdoor ver verwijderd van je gevoelens van waardigheid. Je voelt je machteloos en uitgebuit.

Het is niet alleen je recht, maar ook je plicht om voor jezelf op te komen en die dingen te doen die jou op de lange termijn dienen. Je handelt dan niet langer uit angst of om pijn te vermijden, maar in dienst van het leven. Hierbij weeg je je beslissingen zorgvuldig af en ben je bereid de gevolgen ervan te dragen.