Waarschuwt je intuïtie je…

Soms weet je het gewoon echt niet meer: ben je nou onterecht bang in een bepaald contact of is het je intuïtie die je waarschuwt voor naderend gevaar? Enerzijds wil je op je gevoel kunnen vertrouwen, anderzijds weet je dat er bepaalde patronen actief zijn in jou.

Is jouw angst een truc van de Saboteur om je weg te houden bij een emotioneel beschikbare partner? Of is het juist je innerlijk weten dat je terecht wegleidt van een partner die er niet volledig voor jou kan of wil zijn?

Je kunt hier uren, dagen, maanden en soms zelfs jaren op kauwen en toch kom je er niet uit. En het interessante is: die analyse op zich is ook een patroon. Alle gedachten die door je hoofd razen, zorgen ervoor dat je het zicht verliest op wat er zich werkelijk in je afspeelt.

Enerzijds is daar een gewond Innerlijke Kind dat schreeuwt om aandacht, anderzijds is daar de redelijke en liefdevolle stem van je Innerlijke Volwassene. En dan heb je ook nog het gefluister van je intuïtie, wat ik zie als de berichten van je hogere zelf. Hoe maak je het onderscheid?

Je gewonde Innerlijke Kind herken je door haar intensiteit en impulsiviteit. Vaak is er weinig anders dan de emotie, er is bijvoorbeeld geen relativering via ervaringen uit het verleden: het is alles of niets, je doet het ook nooit goed, niemand zal ooit nog van je houden en alles is verloren als je niet de aandacht krijgt die je Innerlijke Kind zo graag wil.

Door deze intensiteit bén je je emotie in plaats van dat je die ervaart en alles moet dan ook nu meteen opgelost worden. Vandaar ook de drang tot impulsief handelen (opeens zit je in de auto op weg naar hem…), het overanalyseren van wat hij heeft gezegd of gedaan (“betekende zijn stilte dat hij me niet meer wil of juist dat hij me wel wil?”), of het steeds weer aangaan van ellenlange gesprekken over jullie relatie.

Vanuit al je handelingen en gedachten wakker je je kindangst verder aan, juist door niet werkelijk aandacht te besteden aan je angstgevoel: het impulsieve doen en dwangmatig denken leiden je af van het ervaren van de fysieke sensaties die bij je angst horen. En zo kun je je heel lang angstig blijven voelen in een situatie, terwijl dat misschien helemaal niet nodig is.

Dit is waar je Innerlijke Volwassene van pas komt. Zij neemt je Innerlijke Kind serieus, zij is bereid de fysieke sensaties die bij de angst horen werkelijk waar te nemen, te voelen dus. Vanuit je volwassen deel kun je bewust, liefdevol en geduldig aanwezig zijn bij jouw angst, totdat ook deze golf van emotie weer voorbij gerold is.

Je realiseert je dat deze angst vanuit het perspectief van je Innerlijke Kind realistisch en legitiem is en dat hij tegelijkertijd niet in verhouding staat tot wat er in het hier-en-nu gebeurt. Bijvoorbeeld: in het hier-en-nu stuurt je date je een dag geen appje, in de beleving van je Innerlijke Kind word je volledig in de steek gelaten. Of: in het hier-en-nu reageert je partner wat kortaf op een verhaal van je en je Innerlijke Kind bezwijkt onder haar verdriet omdat dat zij ervaart dat niemand haar werkelijk wil zien.

De Innerlijke Volwassene is liefdevol, geduldig en genuanceerd. Zij bekijkt het leven vanuit het bredere perspectief en weet dat de dingen ook weer voorbij gaan. Een bepaalde kwestie kan daardoor soms best tot morgen wachten… Waar je Innerlijke Kind uit is op korte termijn bevrediging (nu geen pijn voelen) houdt de Innerlijke Volwassene jouw welzijn op de langere termijn in het oog.

Hoe meer je je leven leidt vanuit dit volwassen deel in jou, hoe meer vertrouwen je Innerlijke Kind krijgt in jouw bescherming en leiding. En dat betekent dat haar gehuil en geschreeuw uiteindelijk wegebt en ze rustig in een hoekje gaat zitten spelen.

Als dit is voor het grootste gedeelte is gebeurd, kun je je ook afstemmen op de verfijndere boodschappen van je intuïtie. Er is nu genoeg innerlijke ruimte en stilte om dit gefluister waar te nemen. Wat hoor je en wat gebeurt er je als je deze stem ook echt volgt? Want hoe meer je ervaart dat deze stem je werkelijk leidt naar wat goed is voor jou, hoe makkelijker je er uiteindelijk al vanaf het begin op durft te vertrouwen.