‘Should I stay or should I go?’

Een van de vragen die ik vaak hoor, ook weer  tijdens de afgelopen Soul Challenge is: ‘Moet ik mijn relatie verbreken voor mijn helingsproces, of moet ik juist blijven om aan mezelf te kunnen werken?’ Laten we hier eens naar kijken:

• Het klopt dat je binnen de context van een relatie veel kan leren over het omgaan met je triggers. Juist de relatie zorgt er voor dat je vaak en hevig getriggerd wordt dus hoe kun je beter oefenen dan op die manier?
• Aan de andere kant: juist het steeds weer blijven vasthouden aan een relatie is het grotere patroon dat je wilt doorbreken. Zo bekeken is blijven onderdeel van je patroon en wil je dus de relatie juist verbreken.
• Of nee wacht: als je uit de relatie vertrekt, dan vermijd je je pijn, dan wil je het niet aangaan, dan ga je het uit de weg….

Tel daarbij op dat er vaak sterke gevoelens van aantrekkingskracht en genegenheid meespelen plus dat je partner in veel gevallen ook best van goede wil is om aan zichzelf te werken en de verwarring is compleet. Het antwoord op de vraag ‘Should I stay or should I go?’ is niet eenduidig: zowel blijven als weggaan kan een strategie zijn, of een besluit van je volwassen zelf.

Hoe maak je het onderscheid? Ik heb een aantal aandachtspunten op een rij gezet.

Je begint met heel eerlijk te kijken naar jezelf. Wat speelt er nu echt in jou? Wat zie je aan de oppervlakte, maar vooral: wat zie je daaronder? Je kunt jezelf vast goed voor de gek houden en het is nu de kunst jezelf nogmaals te slim af te zijn.

Aanwijzingen voor wat er onder de oppervlakte speelt, vind je vaak in korte momenten van realisatie. Op die momenten weet je even heel zeker dat je een bepaalde richting de juiste is, maar dat voelt zo spannend, dat je het daarna snel weer ‘vergeet’.

Aanwijzingen vind je ook in manier waarop je praat, tegen jezelf of anderen. Bijvoorbeeld:

‘Ik kan toch beter blijven om mezelf te helen? Of ben ik mezelf dan voor de gek aan het houden?’ Deze vraag ademt twijfel… waar komt die twijfel vandaan?

‘Ik moet mijn relatie verbreken want mijn partner vertoont ongezond gedrag!’ Dat kan inderdaad een reden zijn, maar wat is jouw gedrag binnen deze relatie en hoe los je dit op door de relatie te verbreken?

Zijn jij en je partner verwikkeld in een uitputtende dynamiek waarbij jullie van trigger naar trigger worden geslingerd? Zitten jullie voor een groot gedeelte van de tijd in je kindbewustzijn, waarbij je onmiddellijk en instinctief reageert op aangeraakte pijn?

Binnen een situatie als die heb je nauwelijks tijd om op adem te komen, laat staan om de lessen te kunnen ontvangen en in je volwassen bewustzijn te brengen. Je bent aan het overleven en put jezelf uit, wat zelfs tot meer schade kan leiden. En ja: juist het verbreken van een dergelijke relatie is een enorme uitdaging, dus zoek hier ondersteuning bij als je voelt dat je dit nodig hebt.

Merk je echter dat jij en je partner elkaar wel triggeren, maar dat er daarbij steeds meer ruimte ontstaat voor een gezonde reactie vanuit jullie volwassen bewustzijn, dan zijn jullie samen vooruit aan het komen. Geniet daar dan van.

Samen werken aan jullie patronen binnen de context van de relatie is prachtig, maar is het ook wat er echt gebeurt? Vaak zeggen mensen wel dat ze willen werken aan zichzelf, maar komt daar in de praktijk niet zoveel van terecht. Werken aan jezelf koste moeite en doet ook pijn.

Deze groeipijn voel je op de korte termijn, terwijl je de voordelen van je ontwikkeling pas later zult ervaren. Alle reden om de verandering in jou uiteindelijk toch niet echt aan te gaan. Bemerk je dit mechanisme bij jezelf of je partner, wees dan extra alert. Niets zo zonde als een hele hoop tijd en moeite die je uiteindelijk gestoken blijkt te hebben in het behouden van de status quo.

Ben je eruit wat voor jou de beste beslissing is op dit moment, ga er dan ook voor. Er is maar één manier om te zien of je het bij het juiste eind hebt en dat is door het te ervaren. Je plukt pas de vruchten van een besluit als je het uitvoert en 100% zekerheid bestaat hierbij niet.

En stel je nou voor dat je het toch verkeerd hebt… dat is pijnlijk en ook dat is onderdeel van het leven. Soms neem je een besluit dat achteraf bezien niet het beste was. Het is dan misschien verleidelijk jezelf voor het hoofd te slaan, maar bedenk dat je destijds niet evenveel informatie had als nu. Zolang je op het moment van je besluit naar eer en geweten hebt gehandeld hoef je jezelf niets kwalijk te nemen. Je hebt het best mogelijke besluit genomen dat je toen kon formuleren en bent een ervaring rijker.

Ook als je besluit helemaal het juiste is voor jou, zul je niet alleen maar positieve gevolgen ervaren. Heb je je relatie verbroken omdat dit nodig was voor je groei en je gezondheid, dan zul je ook verdriet voelen over dit verlies. Zie dit niet als teken dat je een fout hebt gemaakt, maar omarm het als onderdeel van je helingsproces.

Blijf je in je relatie omdat je hebt ingezien dat jij en je partner elkaar positief stimuleren, dan zullen er vast ook momenten komen waarin je weer vanuit je gewonde kind tegenover elkaar komt te staan. Maak dan niet de fout te denken dat alles verloren is. Jullie krijgen even een pittigere uitdaging voor de kiezen en wat is dan de meest volwassen manier om daar weer mee om te gaan?

Het hoort er allemaal bij, de perfecte oplossing is er niet, je kunt alleen maar je best doen. En je best is daarmee goed genoeg!