Hoe de Pleaser, de Saboteur en het Slachtoffer in jou je in een destructieve relatie houden

In het begin leek jullie liefde zo veelbelovend… je voelde je fantastisch, je partner had alle oog voor jou en jullie pasten perfect bij elkaar. Uren konden jullie praten en het voelde vanaf de eerste minuut vertrouwd tussen jullie. Dat zei hij ook, maar nu jullie een paar weken verder zijn, is het een heel ander verhaal.

Opeens trekt je partner zich terug, hij wil geen vaste relatie, hij is er nog niet aan toe. Jullie contact wordt minder en minder, de intimiteit vloeit weg. Je staat met lege handen en vraagt je af wat er gebeurd is tussen jullie dat hij nu zo afstandelijk is.

En hoe pijnlijk ook, het lukt je niet om te vertrekken uit deze relatie. Telkens weer krijg je net dat beetje hoop dat er nog een toekomst is voor jullie. Als hij je na een paar weken opeens een lief berichtje stuurt, als hij hint op een vakantie samen, als hij je opeens weer iets heel persoonlijks vertelt. Zo kun je vele maanden, vele jaren, in een relatie blijven die je schaadt.

Als je stelselmatig valt op emotioneel niet beschikbare partners, is het je vaak een raadsel hoe dat zo komt. Je wilt niets liever dan een goede relatie en je doet er ook zo je best voor! Dus waarom tref je dan steeds een partner die zich niet wil binden aan jou?

Het klopt dat je een sterk verlangen voelt naar die fijne relatie, maar in je onderbewuste spelen er ook patronen die dit ondermijnen. We gaan het hebben over de Pleaser, de Saboteur en het Slachtoffer in jou die ervoor zorgen dat je in een destructieve relatie blijft.

• Je doet heel erg je best om liefde, waardering en erkenning te krijgen van een ander; je bent aan het pleasen.
• Iedere keer dat je voor jezelf wilt opkomen en de relatie wilt verbreken, gebeurt er iets waardoor dit toch niet kan in jouw ogen: je saboteert jezelf.
• Je hebt het idee dat er geen uitweg meer is uit je pijnlijke situatie en dus doe je maar helemaal niets; je voelt je het slachtoffer.

Alle drie zijn voorbeelden van aangeleerd en onbewust gedrag dat je inzet om een bepaalde pijn uit de weg te gaan. Je hebt ze als kind in het leven geroepen als antwoord op een te grote pijn die je toen ervoer en sindsdien zijn ze je beschermers bij vergelijkbare ervaringen.

Nu je ouder bent geworden, dienen deze patronen je niet meer en toch is het heel erg lastig om ze los te laten. Als je je jarenlang hebt laten bijstaan door iemand als de Pleaser, dan voelt dat heel vertrouwd voor jou. Je offert jezelf weliswaar op, maar daar ben je aan gewend. En vaak vindt iedereen je wel heel lief.

Ander, gezond, gedrag ligt ver buiten je comfortzone en voelt daardoor op de korte termijn helemaal niet fijn. Stel je maar eens voor dat je opeens voor jezelf op gaat komen en gewoon doet waar jij zin in hebt zonder rekening te houden met anderen. Hoe zou dat zijn voor jou?

De patronen bieden je op de korte termijn dus een duidelijk voordeel: ze beschermen je innerlijke kind tegen de pijn die vroeger te groot was. Wat je hierbij vergeet is dat je inmiddels volwassen bent en deze pijn nu wel kunt dragen. Gevoelsmatig waan je je nog steeds 3 jaar oud, alleen en verlaten. En ja, wat doe je dan?

De Pleaser in jou doet heel erg haar best om liefde, waardering en erkenning te krijgen. Grenzen heb je niet en zo vermijd je de pijn van het conflict met de ander. Niemand zal ooit boos worden op jou, want jij plooit je in alle gewenste vormen. Zo verdwijn je steeds verder naar de achtergrond, wat het destructieve karakter van een relatie kan intensiveren. Want als jij niet voor jezelf gaat staan, geef je de ander de gelegenheid om steeds meer ruimte in te nemen.

De Saboteur steekt een stokje voor alles wat jij wilt doen om je vrij en gelukkig te voelen. Zo hoef je de pijn en onzekerheid die bij persoonlijke groei horen, niet te voelen. Wil je de relatie verbreken omdat je weet dat dit beter is voor jou, dan is er op het laatste moment altijd wel iets waardoor je besluit dat blijven juist toch juist beter is. Je leven stagneert, je focus blijft op je partner, en je relatie dient steeds minder jouw welbevinden.

Het Slachtoffer blijft passief uit machteloosheid en angst. Je bent ervan overtuigd dat er toch niets is wat je kunt doen en dus onderga je alle pijn inmiddels lijdzaam. Je voelt je niet bij machte om het tij te keren en gaat uitgeblust door het leven. Van de sprankeling die er ooit was in jou, is bijna niets meer over. Je winst is dat je niet in actie hoeft te komen. Naast jouzelf is er niemand anders is die je zal redden uit een destructieve relatie, maar dat zie je niet in.

De intentie van al deze patronen is goed: ze willen je innerlijke kind beschermen tegen pijn. Alleen dient de manier waarop ze dit doen, jou niet meer. Je bent nu volwassen en kunt vanuit dat deel  voor je innerlijke kind zorgen. De uitnodiging is om je patronen met liefde en respect los te laten en nieuw en gezond gedrag te omarmen.

Je mag voor jezelf op gaan komen, de actie ondernemen die jou werkelijk dient en hiervoor ook de volledige verantwoordelijkheid dragen. Dat is in het begin misschien onwennig, maar de oprechte liefde en aandacht van je innerlijke ouders zullen je Innerlijke Kind hierbij ondersteunen.