Wat projecteer jij op je partner?

Denk jij ook wel eens dat je één specifiek iemand nodig hebt om bepaalde gevoelens te ervaren, of om in een bepaalde staat van zijn te verkeren? ​​Als dat zo is gaan er dit soort dingen door je hoofd: ‘alleen met hem kan ik mijn sprankelende zelf zijn’, ‘alleen als zij erbij is kan ik me rustig voelen’, ‘ik heb hem nodig om bij mijn hart te komen’.

In jouw beleving heb je die persoon echt nodig en de wereld vergaat als je deze persoon kwijt zou raken. En zo kan het dat je blijft in een relatie die je meer kwaad dan goed doet, doordat je allerlei eigenschappen die je in jezelf nog niet kan aanboren hebt geprojecteerd op je partner. Je partner vormt hiermee een belangrijke bron van psychische en emotionele voeding voor je waar je niet meer zonder denkt te kunnen. Je hebt jezelf afhankelijk gemaakt…

​Vaak is het zo dat deze onevenwichtigheid in de relatie niet de enige is. Het is mogelijk dat je relatie op nog meer punten scheef zit en hierdoor misschien zelfs wel een destructief karakter heeft. Misschien zit je met je partner in de emotionele achtbaan van heftige ups en downs die zo verslavend kan zijn, en projecteer je in de ups op grenzeloze wijze allerlei prachtige eigenschappen op hem en daarmee ook op jullie band. O​m vervolgens in de down wanhopig terug te verlangen daar deze prachtige manier van samenzijn – of om heel handig juist dan jouw eigen duisternis in hem naar voren te zien komen.

Alle eigenschappen die jij wel bezit, maar die je nog niet in je volle bewustzijn hebt gebracht, komen in aanmerking om op die manier op je partner geprojecteerd te worden. Dat kan dus van alles zijn: je gulheid, liefde en openheid, maar ook je angst, afgeslotenheid en wreedheid. Je kunt dus zowel je eigen licht, als je eigen duisternis op de ander projecteren. Het hangt er maar net vanaf wat jij in jezelf nog niet aan wilt kijken.

Als je je licht projecteert op de ander dan heb je er moeite mee om jezelf te zien als oké zoals je bent. In het dagelijks leven voel je je waarschijnlijk vaak ‘minder dan’ en ervaar je anderen als beter, mooier en liefdevoller dan jezelf.

​​Pleasen en het niet aangeven van je grenzen horen vaak bij de strategieën die je inzet. Je staat altijd klaar voor de ander, omdat je onbewust gelooft dat je alleen op die manier bestaansrecht hebt.

​​Binnen je relatie ben je meestal bang om je partner kwijt te raken, je zit aan de kant van de verlatingsangst en zal tot het uiterste gaan om je partner niet te verliezen.

Je relatie is misschien destructief, maar dat wil je niet onder ogen zien, het zou immers betekenen dat je inziet dat je toch alleen staat, het zou misschien betekenen dat je inziet dat het beter voor je is om weg te gaan bij je partner.

​Dit kan zo veel angst in je oproepen dat je vlucht in een relatiefantasie. In deze fantasie heb je een liefdevolle en unieke band met je partner en ervaar je gevoelens van intense connectie.

​​Misschien is je partner in werkelijkheid helemaal niet je partner, of is hij vooral afwezig in je dagelijkse leven, maar in jouw fantasie bestaat de relatie in volle glorie. De realiteit weet je daarbij zo om te buigen dat alles een teken is van zijn liefde of het bewijs dat hij toch bij je wil zijn.

​Wat hierbij niet helpt is dat je vaak in een binding zit met iemand die zelf ook actief bijdraagt aan het in stand houden van deze illusie, omdat deze persoon jou weliswaar op een bepaalde afstand wil houden, maar je zeker niet helemaal kwijt wil. Veiligheid zoeken in afstand is nou juist zijn patroon en hij zal er alles aan doen om je op precies de juiste afstand te houden: niet te dichtbij, maar ook niet te ver weg. Bewust of onbewust zal hij je hierbij manipuleren, waar jij, vanuit je eigen strategie van je vastklampen aan elke strohalm, maar al te graag in mee gaat.
​

• Als hij op zondagavond zegt: ‘Ik zie ernaar uit om weer aan het werk te gaan morgen.’ Dan hoor jij: ‘Het gaat niet goed tussen mij en mijn vriendin. Eigenlijk hou ik van jou.’
• ​Zegt hij in januari: ‘Misschien dat we van de zomer een lang weekend weg kunnen.’ Dan hoor jij: ‘Ik wil een relatie met jou voor de lange termijn. Eigenlijk hou ik van jou.’
• En zegt hij tussen neus en lippen door: ‘Ik denk erover om te verhuizen.’ Dan hoor jij: ‘Ik ga mijn relatie verbreken omdat ik bij jou wil zijn. Eigenlijk hou ik van jou.’

​

Je wens tot nabijheid is zo groot dat je de dingen positief uitlegt en geen oog hebt voor de andere kant van de zaak. Op die manier weet je via een omweg jouw eigen angst voor ware nabijheid te omzeilen: doordat je de intimiteit najaagt bij iemand die daar niet werkelijk voor openstaat, hoef je jezelf uiteindelijk ook niet over te geven in ware kwetsbaarheid. Jij wentelt je in plaats daarvan in de schijnnabijheid van die andere.

​TIP – Kijk naar de realiteit zoals die is en maak hem niet mooier dan hij is.  Schrijf op wat je waarneemt in het contact met je partner en hou het bij de feiten. Dat betekent: wat je hoort, wat je ziet, wat je ruikt en wat je voelt in je lijf als eerste reactie.

​Als je je ogen eenmaal hebt geopend voor de realiteit dan kan de gedachte in je opkomen: ‘Hoe kan het dat hij zo doet, heeft hij niet door dat hij me hier pijn mee doet?’ Zwicht niet voor de verleiding om hem tot op het bot te analyseren, maar realiseer je dat deze vraag je ingang vormt tot je eigen positieve kwaliteiten.

​​Het maakt niet uit wat hij wel of niet doet en waarom, het gaat erom dat jij al wat goed is in jou versterkt, zodat je het niet meer onbewust zoekt in een ander.

Als je je duisternis projecteert op een ander dan heb je er moeite me om te zien dat ook jij negatieve eigenschappen hebt die echt bij je horen. In het dagelijks leven heb je de neiging om jezelf te zien als ‘meer dan’ en ervaar je anderen als minder goed, minder bekwaam, of minder ontwikkeld.

​​Je voelt je op een bepaalde  manier bijzonder en uniek en hebt vaak een enorme eisenlijst voor potentiële partners. Bepaald niet iedereen komt in aanmerking voor een relatie met jou, zij moeten zich eerst bewijzen.

Binnen je relatie ben je vooral bang om je vrijheid te verliezen, je zit aan de kant van de bindingsangst en zal er alles aan doen om de ander op een voor jou veilige afstand te houden. Dit zorgt ervoor dat je in je partner heel helder ontwaart wat er allemaal niet klopt, waardoor niemand uiteindelijk de test doorstaat.

​​Vroeg of laat verbreek je de relatie om op zoek te gaan naar iemand die wel goed genoeg is voor jou. Het is een eindeloze zoektocht doordat je steeds weer je eigen duisternis in de ander ontwaart.

Je zou kunnen zeggen dat je een negatieve relatiefantasie hebt: je concentreert je op de aspecten die je niet bevallen en in jouw fantasie is je partner daardoor vooral gebrekkig en daarmee niet goed genoeg. Je projecteer wat jou in jezelf afstoot op hem of haar en duwt je partner vervolgens vol afschuw van je af.

​​Dat dit voor de persoon in kwestie uiterst pijnlijk is, realiseer je misschien gedeeltelijk, maar het dringt niet werkelijk tot je door. Je voornaamste zorg is om je eigen gevoelens van angst en benauwdheid uit de weg te gaan door de ander te zien als slechter dan ze eigenlijk is.

Je zit hierbij vaak in een binding met een person die juist extreem veel behoefte heeft aan aandacht nabijheid. Het kan niet dichtbij genoeg, het liefst zou hij of zij met je versmelten. Er zijn hierdoor vaak ‘relatiegesprekken’ waarbij zij emotioneel het onderste uit de kan wil halen.

​​Je wil dit soort gesprekken helemaal niet, maar bent bang dat je je partner helemaal kwijtraakt als je dit niet af en toe toch doet. De juiste afstand behouden is heel belangrijk voor je: niet te dichtbij, maar ook niet te ver weg, allebei roept namelijk een intense angst in je op. En zo kan je partner jou manipuleren tot een vorm van nabijheid die niet bij je past.

​Extra ongemakkelijk voor je, omdat jij de altijd touwtjes in handen wilt hebben wat betreft het contact en de communicatie: jij bent degene die bepaalt wanneer jullie elkaar zien, hoe vaak jullie elkaar zien, of het tot seks komt, of er überhaupt contact is. Waar je partner na het versturen van een berichtje het liefst meteen antwoord heeft en de rest van de dag met je in contact staat, gooi jij zand in de raderen door pas uren later of helemaal niet te reageren.

​​Je zorg er hiermee ervoor dat de intimiteit nooit echt tot stand komt en je ontloopt via deze omweg je eigen verlatingsangst: iemand die jij nooit dichtbij laat komen, kan jou immers ook niet echt verlaten.

​TIP – Kijk vooral naar de dingen die wel mooi en leuk zijn aan de ander. Maak eens een lijstje van de dingen die je bevallen, kun je ook deze eigenschappen voortdurend in je bewistzijn houden?

Als je de realiteit op die manier weer toelaat, kun je in jezelf een overtuiging ontdekken als: ‘Iemand die me echt leuk vindt, daar moet wel iets mis mee zijn!’ Uiteraard dé reden om die persoon dan te verlaten. Maar het is jouw afkeer van jezelf die je op dat moment op die ander projecteert. 

Zwicht niet voor de verleiding de ander te devalueren, maar ga op avontuur in jezelf. Ook jouw duisternis mag er zijn en zodra je je duisternis bestaansrecht geeft, zul je hem niet langer blijven ontdekken in de ander.